Co to jest HTML ?


HTML (ang. HyperText Markup Language) – hipertekstowy język znaczników, wykorzystywany do tworzenia dokumentów hipertekstowych.

Jest to kod używany do tworzenia struktury strony i jej zawartości. Na przykład treść może być uporządkowana w obrębie zestawu akapitów, listy punktowanych punktów lub tabel obrazów i danych. Jak sugeruje tytuł, ten artykuł daje podstawy do zrozumienia HTML i jego funkcji.

Czym właściwie jest HTML?


HTML nie jest językiem programowania, jest językiem znaczników (ang. markup language). HTML składa się z serii znaczników (tagów), których używa się do zamknięcia, opakowania różnych części treści, tak aby wyglądały i/lub działały w określony sposób. Z pomocą tagów możesz ze słów czy obrazów zrobić linki do innych stron, sprawić by były napisane kursywą, większą czcionką, wytłuścić je itd.

Do pisania stron w języku html używa się komend takich jak:

  • a - kotwica
  • abbr - skrót
  • acronym - akronim
  • address- adres
  • area - obszar
  • article - artykuł
  • aside - treść poboczna, powiązana z treścią artykułu
  • audio - kontener pliku dźwiękowego
  • b - pogrubienie czcionki
  • base - adres bazowy
  • basefont - czcionka bazowa
  • bdo - kierunek tekstu
  • big - zwiększenie czcionki
  • blockquote - cytat blokowy
  • body - ciało dokumentu
  • br - przełamanie wiersza
  • button - przycisk
  • canvas - kontener do renderowania grafiki
  • caption - podpis tabeli
  • center - środkowanie
  • cite - cytat
  • code - czcionka kodu
  • col - kolumna
  • colgroup - grupa kolumn
  • command - polecenie wywoływane przez użytkownika
  • datalist - lista danych w funkcji autouzupełniania
  • dd - treść definicji
  • del - usunięty tekst
  • details - pełna treść elementu
  • dfn - definicja
  • div - wycinek
  • dl - lista definicji
  • dt - hasło definicji
  • em - emfaza czcionki
  • embed - interfejs osadzonego zasobu zewnętrznego
  • fieldset - grupa elementów formularza
  • figcaption - podpis dla grupy elementów
  • figure - grupa treści multimedialnych z podpisem
  • font - czcionka
  • footer - stopka strony lub fragmentu dokumentu
  • form - formularz
  • frame - ramka
  • frameset - układ ramek
  • h1-h6 - śródtytuły
  • head - nagłówek dokumentu
  • header - nagłówek strony lub fragmentu dokumentu
  • hgroup - nagłówek sekcji zawierającej wiele śródtytułów
  • hr - pozioma linia
  • html - szkielet dokumentu
  • i - pochylenie czcionki
  • iframe - pływająca ramka
  • img - ilustracja
  • input - pole formularza
  • ins - wstawiony tekst
  • kbd - czcionka z klawiatury
  • label - etykieta kontrolki formularza
  • legend - tytuł grupy elementów formularza
  • li - element wykazu
  • link - powiązanie dokumentu
  • map - mapa graficzna
  • mark - wyróżnienie ciągu znaków
  • menu -
  • meta - własności dokumentu
  • meter - kontener określający wartość w przedziale
  • nav - sekcja dokumentu zawierająca nawigację
  • noframes - alternatywa ramek
  • noscript - alternatywa skryptu
  • object - obiekt multimedialny
  • ol - wykaz uporządkowany
  • optgroup - grupowanie opcji w formularzu
  • option - opcja w formularzu
  • output - definicja postępu zadania
  • p - akapit
  • param - parametr obiektu
  • pre - blok preformatowany
  • progress - reprezentacja postępu zadania
  • q - cytat w wierszu
  • ruby - element anotacji Ruby
  • rp - element anotacji Ruby
  • rt - element anotacji Ruby
  • s - czcionka przekreślona
  • samp - czcionka przykładu
  • script - definicja skryptu
  • section - sekcja grupująca treść
  • select - rozwijane pole formularza
  • small - zmniejszenie czcionki
  • source - źródło zasobów multimedialnych
  • span - blok liniowy
  • strike - czcionka przekreślona
  • strong - silne wyróżnienie czcionki
  • style - styl
  • sub - indeks dolny czcionki
  • summary - podsumowanie widocznego fragmentu treści details
  • sup - indeks górny czcionki
  • table - tabela
  • tbody - ciało tabeli
  • td - komórka tabeli
  • textarea - pole tekstowe formularza
  • tfoot - stopka tabeli
  • th - nagłówek kolumny tabeli
  • thead - nagłówek tabeli
  • time - data/czas
  • title - tytuł dokumentu
  • tr - wiersz tabeli
  • track - ścieżka tekstowa w wideo
  • tt - czcionka "maszynowa"
  • u - podkreślenie czcionki
  • ul - wykaz nieuporządkowany
  • var - nazwa zmiennej
  • video - kontener treści wideo
  • wbr - przełamanie wyrazu
  • !DOCTYPE - standard języka dokumentu

  • Opis wstępny


    HTML pozwala opisać strukturę informacji zawartych wewnątrz strony internetowej, nadając odpowiednie znaczenie semantyczne poszczególnym fragmentom tekstu – formując hiperłącza, akapity, nagłówki, listy – oraz osadza w tekście dokumentu obiekty plikowe np. multimedia bądź elementy baz danych np. interaktywne formularze danych. HTML umożliwia określenie wyglądu dokumentu w przeglądarce internetowej. Do szczegółowego opisu formatowania akapitów, nagłówków, użytych czcionek i kolorów, zalecane jest wykorzystywanie kaskadowych arkuszy stylów.


    Początki


    W 1980 fizyk Tim Berners-Lee, pracujący dla ośrodka naukowo-badawczego CERN, stworzył prototyp hipertekstowego systemu informacyjnego – ENQUIRE. System wykorzystywano do organizowania i udostępniania dokumentów związanych z badaniami naukowymi. Rewolucyjność pomysłu polegała na tym, że użytkownik, posługując się odnośnikami, mógł z jednej lokalizacji przeglądać dokumenty fizycznie znajdujące się w innych miejscach na świecie.W 1989 Berners-Lee i inżynier oprogramowania CERN Robert Cailliau przedstawili równolegle dwie propozycje hipertekstowych systemów informacyjnych opartych na sieci Internet. Oba projekty cechowała podobna funkcjonalność. Rok później opracowali wspólną propozycję zaakceptowaną przez CERN – projekt WorldWideWeb (W3).


    Pierwsza specyfikacja


    Pierwsza, publicznie dostępna, specyfikacja języka HTML, nazwana HTML Tags (pol. Znaczniki HTML), została zamieszczona w Internecie przez Bernersa-Lee w 1991. Zawierała 22 znaczniki, tworzące początkowy, prosty szkielet HTML-a. Trzynaście z tych elementów istnieje do tej pory w specyfikacji HTML 4. HTML został napisany w oparciu o język SGML, jednak nie posiadał formalnej definicji w SGML-u. Sytuacja zmieniła się w połowie 1993, kiedy organizacja IETF opublikowała pierwszą propozycję specyfikacji języka HTML autorstwa Bernersa-Lee i Dana Connolly – Hypertext Markup Language (HTML) Internet-Draft (pol. szkic) – zawierającą opis gramatyki w postaci SGML Document Type Definition (pol. definicja typu dokumentu). Opierając się na tym dokumencie twórcy przeglądarek eksperymentowali z HTML-em modyfikując atrybuty istniejących już znaczników oraz dodając całkowicie nowe. Szkic wygasł sześć miesięcy później, ale był znany z obsługiwania specyficznych dla przeglądarki NCSA Mosaic znaczników, służących do wstawiania obrazków. Fakt ten odzwierciedlał filozofię IETF bazowania przyszłych standardów na prototypach, które odniosły sukces. Podobnie Dave Raggett pod koniec 1993 w swoim szkicu HTML+ Discussion Document sugerował standaryzację już zaimplementowanych znaczników np. związanych z tworzeniem tabel i formularzy. Po wygaśnięciu szkiców HTML i HTML+ na początku 1994 organizacja IETF wydzieliła HTML Working Group, która w 1995 stworzyła HTML 2.0 – pierwszą oficjalną specyfikację języka HTML, traktowaną jako standard i podstawę przyszłych implementacji kolejnych wersji HTML-a. Specyfikacja HTML 2.0, opublikowana w 1996 jako Request for Comments, zawierała pomysły zarówno ze szkicu HTML jak i HTML+. "HTML 1.0" nigdy nie istniał. Oznaczenie 2.0 zostało nadane w celu odróżnienia nowej specyfikacji od wcześniejszych szkiców. Dalszy rozwój HTML-a pod pieczą IETF przeciągał się ze względu na konflikt interesów. Od 1996 specyfikacje HTML rozwijane były z udziałem komercyjnych producentów oprogramowania przez organizację World Wide Web Consortium (W3C). W 2000 HTML stał się międzynarodowym standardem (ISO/IEC 15445:2000). Ostatnia specyfikacja języka HTML to opublikowana w 1999 przez W3C – HTML 4.01. Jej błędy zostały poprawione przez erratę opublikowaną w 2001.


    Warto korzystać z filmów instruktażowych



    Kolory w HTML: nazwy, ich kody HEX i RGB


    Co równie ciekawe, nie jesteście zmuszeni korzystać z kodów HEX do wywołania koloru. Okazuje się że dla kilkudziesięciu kolorów, możecie wywoływać je po ich nazwie, bez wpisywania kodu HEX lub RGB.

    Przykładowa tabela tworzenia kolorów

    Definicja:
    Próbka:
     


    LINKI, ODNOŚNIKI/ODSYŁACZE

    W HTML-u możemy równierz dodawać odnośniki z linkami do innych stron/podstron

    Ankieta

    PRZEJDZ DO ANKIETY

    Język HTML umożliwia również wstawianie odsyłaczy do plików


    Muzyka

    WIDGETY


    POGODA
    KARTKA Z KALENDARZA
    KALKULATOR
    STOPER
    MAPA POLSKI
    TAPETY
    GRA DLA JEDNEJ OSOBY

    JAK WSTAWIĆ KOD HTML JAKO TEKST


    Rozwiązanie jest bardzo proste trzeba jedynie zamienić kod na ENCJE HTML maszyna to wykomywania tego łatwo i szybko znajduje się w liku poniżej.

    KONWERTER KOD HTML NA TEKST I NA ODWRÓT

    JAK WSTAWIĆ ZNAKI SPECJALNE W HTML?


    Wystarczy użyć odpowiedniego kodu html który znajduje się w liku poniżej.

    KODY ZNAKÓW SPECJALNYCH

    ↓JEŚLI MASZ JAKIEŚ PYTANIA TO ZAPYTAJ TUTAJ↓


    DOŁĄCZ DO DYSKUSJI

    Narzędzia do edycji stron

    Podstawowym i wygodnym narzędziem, jest zwykły edytor tekstowy. Możesz do tego celu używać wbudowanego edytora plików tekstowych notepad. Ze swojej strony mogę polecić inny edytor tekstowy o nazwie Notepad++. Poza podstawowymi funkcjonalnościami edycji plików posiada również kolorowanie wielu składni, w tym języka HTML. Funkcja ta jest bardzo pomocna zwłaszcza na początku projektowania stron.
    Poniżej możesz pobrać instalator w wersji 32 lub 64 bitowej w zależności od posiadanego systemu.

    Notepad++ (32bit)
    Notepad++ (64bit)







    Autor: Jakub Mucha